Op zondag 26 november worden door Kerkelijk Zangkoor Harmonia maar liefst zes jubilarissen in het zonnetje gezet, te weten:
Diamanten jubilaris Frits Lennartz (tenor), Gouden jubilaris Wilma van de Weijer (alt), Robijnen jubilarissen Maria Mulleneers (alt) en Harry Wetzels (tenor) en de Zilveren jubilarissen Helma Kleijnen (sopraan) en Anne Limpens (sopraan).
De feestdag begint traditiegetrouw in de parochiekerk met een hoogmis om 11.00 uur, die het koor, samen met harmonie St. Caecilia, zal opluisteren. Harmonia zingt o.l.v. dirigent Jean Lardinois en met orgelbegeleiding van Paul Huijts de Missa brevis in B-dur van J. Haydn. Na de mis wordt een bezoek gebracht aan het kerkhof, waar de overleden leden van beide verenigingen worden herdacht. Aansluitend gaan de koorleden naar verenigingslokaal Oud Zumpelveld, waar de interne huldiging van de jubilarissen zal plaats vinden.
Jubilarissen: Frits Lennartz, Anne Limpens, Helma Kleijnen, Maria Mulleneers, Wilma van de Weijer en Harry Wetzels
FRITS LENNARTZ. Frits trad zestig jaar geleden in het voetspoor van zijn vader Johan en werd zodoende lid van Harmonia. Hij had altijd al veel interesse in muziek en was zelfs een tijdje lid van de harmonie. Frits zong in eerste instantie bij de baritons, maar op aandringen van dirigent Eric Hermans kwam hij bij de tenoren terecht. Frits was maar liefst 34 jaar lid van het bestuur, waar hij enige tijd de functie van penningmeester vervulde. Hij kijkt met veel voldoening op deze periode terug en herinnert zich als hoogtepunten uitvoeringen van der Vogelhändler en de monumentale Krönungsmesse van Mozart, waarin hij ook de solopartij vertolkte. Tot slot prijst Frits de bijzonder goede sfeer in het koor. Vooral de saamhorigheid en verdraagzaamheid onderling ziet hij als uiterst positieve punten.
WILMA VAN DE WEIJER. Nadat Wilma vanuit Brabant naar Simpelveld was verhuisd, werd ze door toenmalig voorzitster Mia Boltong benaderd om te zingen bij Harmonia. Omdat ze met vier zusjes samen gezongen had in Brabant was dit een natuurlijke stap voor haar. Zo kwam ze in 1967 bij het koor, waar ze een behoorlijke staat van dienst opbouwde.
Ze was maar liefst 14 jaar lid van het bestuur. Toen dirigent Jan Mertens de muziekcommissie instelde, werd ze daar meteen lid van. En die functie vervult ze nog steeds.
Verder regelt ze de formaliteiten bij begrafenismissen en bericht ze de leden hierover. Behalve haar passie voor het zingen maakt ze ook nog tijd vrij om te sporten, wandelen, fietsen en een kaartje te leggen. Als bijzondere uitvoeringen noemt ze de Carmina Burana en de combinatie van koor en harmonie, wat zij altijd als heel feestelijk ervaart.
MARIA MULLENEERS. Maria kwam na de zomervakantie van 1977 bij het koor. Zij woonde pas in Simpelveld en wilde graag contact met andere mensen om zodoende snel in te burgeren. Daarom vond ze het koor ideaal. Overigens viel de appel niet ver van de boom, want haar vader zong ook in diverse koren. Maria, die altijd in het onderwijs heeft gewerkt, is ook nog met andere dingen druk bezig: bestuurslid E.H.B.O., lid van het reanimatienetwerk en verder besteedt ze nog veel tijd aan fietsen en wandelen.
Maria, die haar partij zingt bij de alten, herinnert zich als bijzondere uitvoeringen o.a. de Carmina Burana, het Requiem van Gabriël Fauré (met John Bröcheler), de uitvoeringen bij de Butler Academy en vooral The Armed Man van Karl Jenkins. De afwisseling van religieuze en wereldlijke muziek vindt ze ideaal. Tot slot hecht ze veel belang aan de goede sfeer die er in het koor heerst.
HARRY WETZELS. Via studiegenoot John Dassen kwam Harry bij Harmonia terecht, waar hij de gelederen van de tenoren versterkte. Veertig jaar trouw naar de repetities en uitvoeringen, ondanks het feit dat hij in Voerendaal woont. Hij bekleedde acht jaar de functie van voorzitter, waar hij met voldoening op terug kijkt.
Hoogtepunten uit die periode waren voor hem de concerten in Trier Antwerpen en Groningen. En natuurlijk het 150-jarig koorjubileum. Ook staan nog in zijn geheugen gegrift de Wenenreis en de uitvoeringen van het Requiem van Fauré en de Carmina Burana. Behalve het zingen als hobby (hij heeft nog altijd zangles !) is fotografie zijn grote passie. Hij volgt daarin cursussen en is lid van de fotoclub te Heerlerbaan. Tot slot benadrukt hij dat gezelligheid in de vereniging een grote bindende factor. Daarom zien we hem na afloop van de repetitie steevast plaats nemen aan de vaste kaarttafel om een kaartje te leggen.
HELMA KLEIJNEN. Als kind al zong Helma in diverse jeugdkoortjes. Daarbij speelde ze ook piano en mandoline. De muzikale draad werd weer serieus opgepakt toen ze in 1992 lid werd van Harmonia. Ze volgde zangles bij Olga Stucker en Harrie Dieteren, die tevens oprichter en dirigent was van het Limburgs Operakoor. Hiervan werd ze lid in 1994. Met dit laatste koor deelgenomen aan talloze concertuitvoeringen, veelal opera’s. Het waren grote spektakelstukken waaronder Boris Godounov, Carmen, La Traviata, Carmina Burana, Nabucco e.a.
Bij Harmonia maakte Helma ook deel uit van het kleinkoor. Zij heeft dit als een geweldige tijd ervaren. Helaas heeft ze de laatste jaren door het nalaten van de mobiliteit moeten afhaken. Wel is ze nog steeds (samen met echtgenoot Hub) actief op het parochiekantoor voor misbestellingen etc. Waar Helma met veel plezier op terugblikt zijn de repetities,de reisjes van het kleinkoor, de reis naar Trier en vooral de onderlinge vriendschapsbanden. En als niet te vergeten hoogtepunt de recente kerstuitvoering in de Butler Academy. Zij hoopt dat dit in de toekomst zal worden voortgezet.
ANNE LIMPENS. Vijfentwintig jaar geleden werd Anne door koster Nicolai gepost om bij het koor te komen, maar het definitieve zetje werd toch gegeven door Mia Kalthof. Zodoende kwam ze, samen met Helma Kleijnen bij de sopranen terecht. Dat zingen haar grootste hobby is, staat buiten kijf. Zo heeft ze zangles gehad bij Hans Schijen en heeft ze jarenlang gezongen bij het Nederlands-Vlaams operakoor. Ook ballet en toneelspelen stonden in haar belangstelling. Verder is ze nog actief als lectrice en voorleesmoeder bij De Schakel.
Gevraagd naar hoogtepunten uit haar 25-jarig koorverleden noemt ze de Wenenreis en vooral alle hoogtijdagen met mooie missen en prachtig orgelspel.
